DYSLEKSJA – PORADY

DLA RODZICÓW

CO TO JEST DYSLEKSJA?

Dysleksja rozwojowa jest to zespół zaburzeń występujących w procesie uczenie się, czytania i pisania u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. U podstaw rozwoju dysleksji leży nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego (zaburzenia pracy lewej półkuli mózgowej odpowiedzialnej m.in. za czytanie, pisanie, logikę i racjonalne myślenie), a także wpływ uwarunkowania genetycznego (dysleksja może być dziedziczna), dlatego występuje ona niezależnie od stosowanych metod nauczania, inteligencji ucznia czy otoczenia społeczno-kulturowego. Warto zaznaczyć, że dysleksja rozwija się już w okresie prenatalnym, np. z powodu nadużywania używek, leków, stresu i złego odżywiania w czasie ciąży lub na skutek komplikacji przy porodzie naturalnym.

TYPY DYSLEKSJI

     Dlaokreślenia specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania najczęściej stosuje się termin- dysleksja rozwojowa. Wyróżnia się kilka rodzajów tych trudności:

- dysortografia– trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (w tym błędy

                           ortograficzne),

- dysgrafia – tzw. „brzydkie”, niestaranne pismo,

- dyskalkulia – trudności w liczeniu,

- dysfonia – ciche, niewyraźne mówienie.

SYMPTOMY DYSLEKSJI ROZWOJOWEJ

Wiek przedszkolny (3-5 lat) – ryzyko dysleksji:

    mała sprawność ruchowa rąk podczas czynności samoobsługowych, rysowania (rysunki na niskim poziomie, niechęć do rysowania),

Klasa „O” (6-7 lat) – ryzyko dysleksji:

    trudności z wymową (przekręcania słów), wadliwa wymowa, błędy gramatyczne,

    trudności z zapamiętywaniem wierszyków i piosenek, trudności z odróżnianiem podobnych głosek, z wydzielaniem sylab i głosek ze słów oraz łączeniem ich w słowa (analizą i syntezą sylabową i głoskową),

    niechęć do rysowania, trudności z odtwarzaniem figur, wzorów i „szlaczków”,

    trudności z układaniem obrazków z elementów według wzoru,

Młodszy wiek szkolny (I – III klasa) – ryzyko dysleksji:

    utrzymywanie się wyżej wymienionych objawów zaburzeń i trudności   w uczeniu się,

    trudności z zapamiętywaniem nazw, nazwisk, szeregu nazw (dni tygodnia, miesięcy), tabliczki mnożenia, dat, zapisywania liczb wielocyfrowych,

    mylenie liter podobnych pod względem kształtu (p-b-d-g, m-n. l-ł-t, m-w),

    mylenie liter odpowiadających głoskom podobnym dźwiękowo (d-t, g-k, z-s),

    trudności z pisownią zmiękczeń, głosek nosowych,

Starszy wiek szkolny (IV – VIII i szkoła średnia) – dysleksja rozwojowa:

    trudności w czytaniu często zmniejszają się lub ustępują,

    trudności w pisaniu mogą ograniczać się głównie do błędów ortograficznych,

    trudności mogą uogólniać się na inne przedmioty, np. języki obce, geografia (praca z mapą), geometria (rzuty przestrzenne), wychowanie fizyczne (słaba orientacja kierunkowa) itp.,

    trudności w uczeniu się pamięciowym,

    problemy w rozumieniu poleceń i instrukcji.

Już w okresie przedszkolnym można zauważyć objawy, które mogą sygnalizować ryzyko dysleksji, jednak rzetelną diagnozę można postawić dopiero po 10 roku życia.

Wszystkich dyslektyków cechuje nierównomierna koncentracja uwagi, trudności w zapamiętywaniu, wolne tempo pracy i napięcie emocjonalne, np. nerwice, stany lękowe i niska samoocena.

WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW DZIECI DYSLEKTYCZNYCH:

• Zwrócenie uwagi na niepokojące symptomy w wieku wczesnoszkolnym, które mogą świadczyć o ryzyku wystąpienia dysleksji.
• Kontakt z Poradnią Pedagogiczno-Psychologiczną w celu zdiagnozowania ewentualnej dysleksji rozwojowej.
• Systematyczna praca z dzieckiem według zaleceń poradni.
• Ćwiczenia ruchowe poprawiające koordynację wzrokowo – ruchową.
• Motywowanie i mobilizowanie dziecka do systematycznej pracy.
• Sięgnięcie po odpowiednią literaturę fachową oraz konsultacje z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.
• Sprawdzenie napisanej pracy domowej, ale w żadnym wypadku niewyręczanie dziecka w odrabianiu lekcji.

GDZIE SZUKAĆ POMOCY, JEŚLI ZAUWAŻYMY POWYŻSZE SYMPTOMY U DZIECKA?

Rodzicu!

Jeśli u dziecka występują problemy w nauce czytania i pisania

zwróć się do:

   -wychowawcy dziecka,

  - pedagoga w szkole,

  - Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej.

vZajęcia, które mają pomóc dzieciom z ryzykiem dysleksji, to terapia pedagogiczna.

vTerapia pedagogiczna polega na usprawnianiu zaburzonych funkcji wzroku, słuchu, ruchu, za pomocą ćwiczeń.

vTerapia pedagogiczna może być prowadzona w szkole lub Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.

Opracowała: Małgorzata Szczotarska

w oparciu o źródła zgromadzone na stronie internetowej:www.ortograffiti.pl