ŚCIEŻKA POMOCY PRZEMOC RÓWIEŚNICZA W SZKOLE

ŚCIEŻKA POMOCY

PRZEMOC RÓWIEŚNICZA W SZKOLE

Ø RODZIC

Jeśli wiesz, że Twoje dziecko może doświadczać przemocy rówieśniczej - reaguj.

Poniżej znajdziesz wskazówki i informacje co zrobić, żeby pomóc swojemu dziecku.

 

Co musisz zrobić:

·         Porozmawiaj ze swoim dzieckiem — zachowaj spokój, unikajkrytyki i oceniania, okaż wsparcie i  zrozumienie.

·         Zadbaj o przyjazne, bezpieczne otoczenie rozmowy.

·         Podczas rozmowy poproś o opisanie sytuacji w tymzapytaj o konkretne informacje na temat zdarzenia: kto, kiedy, co się stało, jak często.

·         Zanotuj istotne szczegóły zdarzenia (datę, miejsce, osoby, które brały czynny i bierny udział, nazwij formę przemocy np. fizyczna, psychiczna, cyberprzemoc).

·         Zastosuj parafrazę w celu upewnienia się, że dobrze zrozumiałeś opisane przez dziecko okoliczności zdarzenia, np. „Czy dobrze rozumiem, że…”.

Używaj wyrażeń: „rozumiem, że jest Ci ciężko”, „dziękuję, że dzielisz się tym ze mną”

 

Tego nie rób:

·         Nie bagatelizuj problemu.Zwróć uwagę, że sytuacja, która w Twojej opinii wygląda na mało istotną, dla Twojego dziecka może stanowić największy problem.

·         Nie sugeruj dziecku konfrontacji zesprawcą/sprawcami.

Unikaj wyrażeń.: „to tylko kłótnia”, „nie przejmuj się”, „to nie jest ważny problem”, „jak ja byłem/byłam młoda/młody to…”

 

Gdy już pierwszą rozmowę masz za sobą, następnym krokiem, który musisz podjąć to skontaktowanie się ze szkołą i przedstawienie sytuacji:

·         wychowawcy klasy

·         pedagogowi/psychologowi szkolnemu

·         dyrektorowi szkoły (jeśli sytuacja jest poważna lub występuje brak reakcji ze strony kadry pedagogicznej)

 

 Co należy zrobić – krok po kroku:

·         Umów się na spotkanie z ww. osobami (telefonicznie lub mailowo).

·         Przedstawinformacje na temat incydentów- koncentrując się na faktach, unikając silnych emocji, starając się zachować spokojny ton wypowiedzi.

·         Poproś o podjęcie działań – szkoła ma obowiązek zareagować. Zgodnie z ustawą z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowedyrektor szkoły odpowiada za zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki.

Możesz też zwrócić się o:

·         Informację, na tematpodjętych przez szkołę działań w celu rozwiązania problemu przemocy rówieśniczej.

·         Zapewnienie dodatkowych środków bezpieczeństwa uczniowi/uczennicy i bieżące monitorowanie sytuacji w szkole.

·         W razie konieczności ustalenie planu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

 

Monitoruj sytuację!
Pozostań w stałym kontakcie ze szkołą – pozyskaj informacje o efektach podjętych działań.
Dyskretnie obserwuj dziecko — jego zachowanie, samopoczucie, rozmawiaj o relacjach w klasie.

Gdzie możesz poprosić o dodatkowe wsparcie dla dziecka?

W razie koniecznościmożesz skorzystać z pomocy systemu opieki zdrowotnej:

Ø  Zespołów i Ośrodków Środowiskowej Pomocy Psychologicznej i  Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży -  I poziom referencyjny.

W przypadku występowania niepokojących objawów związanych z problemami psychicznymi możesz skorzystać ze świadczeń w zakresie Zespołu lub Ośrodka środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży.

Świadczenia przeznaczone są dla dzieci oraz młodzieży do 21 r.ż. kształcącej się w szkołach ponadpodstawowych do ich ukończenia (z zastrzeżeniem, że osoby poniżej 18 r.ż. muszą posiadać zgodę opiekuna prawnego na korzystanie ze świadczeń).

W zespole lub ośrodku możesz skorzystać z następujących świadczeń:

  • porada psychologiczna diagnostyczna
  • porada psychologiczna
  • sesja psychoterapii indywidualnej
  • sesja psychoterapii rodzinnej
  • sesja psychoterapii grupowej
  • sesja wsparcia psychospołecznego
  • wizyta, porada domowa lub środowiskowa
  • wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową.

Świadczenia realizowane są przez zespół specjalistów: psychologa, psychoterapeutę oraz terapeutę środowiskowego.

Opieka w ramach I poziomu referencyjnego oparta jest przede wszystkim na realizacji świadczeń w środowisku. Z tego powodu zalecany jest wybór placówki jak najbliżej miejsca zamieszkania.

Do świadczeń realizowanych w zakresie I poziomu referencyjnego skierowanie NIE JEST WYMAGANE.

Ø  Centrów Zdrowia Psychicznego - II poziom referencyjny.

W przypadku potrzeby uzyskania porady lekarza psychiatry możesz skierować się do:

  • Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży - poradnia zdrowia psychicznego - w którym w ramach poradni zdrowia psychicznego dla dzieci, realizowane są świadczenia ambulatoryjne przez lekarzy psychiatrów, psychologów oraz psychoterapeutów;
  • Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży –w którym w ramach poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i na Oddziale dziennym psychiatrycznym rehabilitacyjnym dla dzieci, realizowane są odpowiednio świadczenia ambulatoryjne i dzienne przez lekarzy psychiatrów, psychologów, psychoterapeutów, terapeutów zajęciowych.

Do świadczeń realizowanych w poradni zdrowia psychicznego dla dzieci w zakresie II poziomu referencyjnego skierowanie NIE JEST WYMAGANE.

Bezpośredni link do mapy: www.czp.org.pl/mapa/.

Ø  Ośrodków Wysokospecjalistycznej Całodobowej Opieki Psychiatrycznej -  III  poziom referencyjny

W ramach oddziału psychiatrycznego dla dzieci realizowane są świadczenia stacjonarne przez lekarzy psychiatrów, psychologów, psychoterapeutów, terapeutów zajęciowych.

Do świadczeń realizowanych w zakresie III poziomu referencyjnego WYMAGANE JEST SKIEROWANIE.

W stanie nagłego zagrożenia życia możesz zgłosić się do Ośrodka III poziomu referencyjnego (szpitala) bez skierowania.

WYKAZ OŚRODKÓW I, II i III POZIOMU REFERENCYJNEGO

https://www.nfz.gov.pl/dla-pacjenta/informacje-o-swiadczeniach/ochrony-zdrowia-psychicznego-dzieci-i-mlodziezy/

 

W sytuacjach nagłych, gdy stan zdrowia dziecka wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej, każdy jest zobowiązany do udzielenia pomocy przedmedycznej w zakresie posiadanych umiejętności oraz do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo powołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego[1].

Ponadto możesz skorzystać z poniższych telefonów zaufania:

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka

800 12 12 12

Telefon Zaufania Dzieci i Młodzieży

116 111

Telefon Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę lub Linii Pomocy Pokrzywdzonym

800 100 100

lub

222 309 900

Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym

800 70 2222

Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych

116 123

Numer alarmowy w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia

112

 

Brak reakcji szkoły / eskalacja przemocy
Gdzie należy się zgłosić:

·         Kuratorium oświaty- w przypadku, gdy szkoła nie podejmuje skutecznych kroków, nawet na Twoją interwencję, aby zapobiec przemocy, należy skierować pismo do właściwego miejscowo kuratora oświaty, ze skargą lub wnioskiem o zbadanie sprawy i podjęcie stosownych działań w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego,

·         Rzecznik Praw Dziecka- podejmuje działania w związku z naruszeniem praw dziecka lub dobra dziecka. Zajmuje się przypadkami indywidualnymi, jeżeli wcześniej nie zostały rozwiązane we właściwy sposób, mimo że wykorzystano dostępne możliwości prawne. Dzieci i młodzież mogą również skorzystać z czatu na stronie Rzecznika Praw Dziecka: Link: czat.brpd.gov.pl 

·         Ośrodek pomocy społecznej, Policja/prokuratura/sąd rodzinny– jeśli przemoc ma charakterprzestępstwa (np. pobicie, groźby, znęcanie się fizyczne i/lub psychiczne, upowszechnianieinformacji na temat dziecka w Internecie bez jego zgody).

 

DODATKOWE WSKAZÓWKI DLA RODZICA:
Zapamiętaj, aby działać w interesie zdrowia fizycznego i psychicznego w tym bezpieczeństwa dziecka.
Wspieraj dziecko w budowaniu asertywności, aby rozwijać jego umiejętności społeczne.

Nie obciążaj dziecka odpowiedzialnością za to, że jest ofiarą sprawcy, osobą doznającą przemocy.



[1]Art. 4 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. z 2021 r.
poz. 2053).

Related Articles